سال نو مبارک باد

این روزها بوی تحول و دگرگونی در طبیعت به مشام می رسد.سالی دیگر از عمر ما چون ثانیه ای گذشت و سالی نو از راه رسید. هر چند طی دو سال گذشته خداوند بر اساس حکمت خود،کمتر ما را از نعمت  بارندگی برخوردار نموده است و بر اساس آمار و ارقام اعلام شده میزان ذخایر آب ، پشت سد ها بزرگ کشور ، به مراتب کمتر از زمان مشابه در سال گذشته است، اما در عین حال با حلول بهاری دیگر باز هم چشمه ها جوشان است و شکوفه های درختان سرسبز و زیبا.

اینک ما بندگانی که هیچ گاه نتوانستیم قدر این همه نعمت های  بی پایان خداوند را که از روی لطف و عطوفت بر ما ارزانی داشته است؛بشناسیم و شکر و سپاس آن ها را به جای آوریم، باید در این حیات دوباره طبیعت زیبا، ضمن تضرع و زاری و توبه و انابه به درگاه او،  دست دعا و نیاز به سوی او دراز نماییم و افزایش نعمت های  اورا از درگاهش طلب نماییم و بر نعمت های آشکار و پنهان و ناشناخته اش ابراز سپاس کنیم. حضرت امیر المؤمنین علی بن ابی طالب (علیه السلام) در باره نعمت های ناشناخته می فرمایند: "نعمتان مجهولتان، الصحة و الأمان" یعنی دو نعمت ناشناخته است: تندرستی و سلامتی و امنیت"

شما چنان چه نگاهی به دعای جوشن صغیر که پس از دعای جوشن کبیر در مفاتیح الجنان وارد شده است؛بیاندازید خواهید دید تا چه میزان ما به خداوند بدهکاریم و نتوانسته و نخواهیم توانست حق شکر نعمت های او را ادا نماییم .

حلول ربیع پیش از ربیع   

ماه ربیع که در آن خورشید وجود رسول خدا و نیز ششمین ستاره آسمان امامت و ولایت، طلوع نموده است؛ حلول نمود.این ماه که به ربیع یعنی بهار شناخته می شود؛ ماهی است که در آن پس از میلاد با سعادت آخرین فرستاده خدا در روز هفدهم این ماه، برای همیشه بهار پر از خیر و برکت،بر مردم جهان حلول نمود و شکوفا ترین و زیبا ترین میراث ماندگار انبیاء سلف از سوی خداوند و به واسطه پیامبر گرانقدر اسلام و پس از چهل بهار از عمر گرانمایه آن حضرت،بر جهانیان ارزانی داشته شد. دراین بهار،نور نبوت ورسالت در وجود شخصیتی تبلور یافت که پیش از آن در همه مراحل زندگی خویش از سوی خداوند آزموده شده و در همه آزمایش ها، پیروز و سربلند بیرون آمده بود. او در دروران جاهلیت، به عنوان محمد امین شناخته شده و به راستی و امانت داری و نیکی سلوک و رفتار و گفتار،در بین مردم مکه شناخته شده بود.

همچنین در هفدهم این ماه،ششمین ستاره آسمان امامت و ولایت یعنی امام جعفر صادق در سال هشتاد و سه هجری قمری طلوع نمود و با وجود مبارک این امام همام، کمال مذهب شیعه دوازده امامی که به شیعه جعفری نیز معروف است؛ رقم خورد و بزرگترین و کامل ترین فرهنگ ناب اسلامی از زبان و بیان آن امام، در اختیار شیفتگان به دانش و آگاهی قرار گرفت. اکنون پویایی فقه و عقاید شیعه مرهون قال الباقر ها و قال الصادق هایی است که در منابع مهم روایی شیعه گردآوری شده و در دسترس عموم قرار گرفته است.

در این ماه نیز بهار هجرت شکوفه داد و در نخستین شب از این ماه پر برکت، پیامبر خدا، هجرتی را آغاز نمودند که سرآغاز تاریخ اسلام گردید و آن حضرت با این هجرت به سوی یثرب، نه تنها نام این شهر را به مدینة الرسول تغییر دادند؛ بلکه با این حرکت، مسیر و سرنوشت تاریخ بشر را به سمت و سوی ایمان به خدا و گرایش به معنویت، تغییر داده و نخستین حکومت اسلامی را در این شهر بر پا داشتند. آن حضرت پس از خروج از غار ثور،به سمت مدینه حرکت نمودند ودر روز دوازدهم ربیع1 به روستای قبا در نزدیکی مدینه رسیدند و در آن جا توقف فرمودند تا دیگر مسلمانان از جمله حضرت فاطمه زهرا( علیها السلام) به آن حضرت و همراهان ملحق شوند.در چند روزی که در این منطقه توقف داشتند، نخستین مسجد در اسلام، بنا به امر و مشارکت آن حضرت به نام «مسجد قبا» ساخته شد و اکنون نیز این مسجد به عنوان یادگار آن حضرت، مورد توجه مسلمانان و زایران، قرار دارد.

اما آن بهاری که بهاری دیگر پیش از آن حلول نموده است؛ بهار طبیعت است،که در نخستین روز از ماه فروردین، حلول خواهد نمود و در این بهار، درختان شکوفه داده،چشمه ها پر ار آب خواهد شد و بوی طراوت و تازگی و عطر باران های بهاری و گل ها و شکوفه ها، در هر کوی و برزنی، به مشام می رسد. حلول هر بهار طبیعت،سرآغاز سال جدید هجری خورشیدی اسـت که مبدأ آن، هجرت پیامبر گرانقدر اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم) است، و در نزد فاسی زبانان، به نوروز، شناخته می شود و در لسان برخی از روایات و نزد عرب ، از آن به نیروز تعبیر می شود.

مردم ایران ، افغانستان،تاجیکستان،آذربایجان وبرخی از مناطق کشور های دیگر مانند پاکستان، عراق، چین و سایر مناطق،در روز های آغازین بهار طبیعت، آداب و رسوم و سنت هایی ویژه دارند که از جمله آنها،بر پا داشتن عید،تبریک گفتن و نیز دید و بازدید از یکدیگر است و در این روزها، صله رحم، مفهوم عملی خود را در بین مردم این مناطق باز می یابد و محبت و دوستی نزد آنان، به جایگاهی بلند صعود می نماید.از جمله سنت های دیرین مردم ایران گشت و گذر در طبیعت زیباست که در آخرین روز از تعطیلات نوروز و در روز سیزدهم فروردین، بسیار مورد توجه مردم کشورمان است.در این روز که به نام "روز طبیعت" نام گرفته است؛ سبزه زارها و زیبایی های طبیعت، مردم را به سوی خود جذب نموده و جلوه ای از شکوفایی و طراوت را به نمایش می گذارد. هرچند در برخی از کشور های منطقه نیز این سنت وجود دارد اما این جانب که چند سالی در کشور های آفریقایی از جمله سودان اقامت داشته ام، به یاد دارم که در کشور سودان نیز یک روز به نام "شمّ النسیم" یا "بوی نسیم" نام گذاری شده و در آن روز، مردم این کشور به دامان طبیعت می شتابند و از طبیعت زیبا بهره می گیرند.

در باره چرخش هر سال بر روی یکی از حیوانات،در بین مردم مناطقی از آسیا،نیز سنتی وجود دارد که برای آگاهی کاربران عزیز، به صورت اختصار، توضیحات زیر را تقدیم می داریم:

در مناطق وسیعی از آسیا و در آسیای مرکزی ،چینی ها و ترکان قدیم،نام برخی از حیوانات را بر روی ماه های دوازده گانه سال ،می نهادند و هر سال را، سمبلی از یکی از آن حیوانات می دانستند و در آغاز هر سال، آن حیوان را ذبح می نمودند. آغاز هر سال شمسی با یکی از این ماه ها همزمان می گردد که در اصطلاح ما ایرانیان،سال روی آن حیوان چرخیده است.در این جا ضمن عرض تبریک حلول دو ربیع همزمان، و آرزوی موفقیت و بهروزی برای همه ایرانیان و فارسی زبانان عزیز، به ویژه کاربران محترم اینترنت، ماه های یاد شده را که در قالب دو بیت شعر است ؛جهت اطلاع شما عزیزان می آوریم .ماه های یاد شده از قرار زیر است :

  موش و بقر و پلنگ و خرگوش، شمار

  زین چهار چیز بگذرد، نهنگ آید و مار

   آنگاه اسـب و گوســفنـــد شـمار

حمدونه* و مرغ و سگ و خوک، آخرکار

 * حمدونه = میمون

با تشکر و دعای خیر - عباس معتقدی